Choroba zawodowa nie musi być wyłączną przyczyną śmierci

Choroba zawodowa nie musi być wyłączną przyczyną śmierci, aby członkowie rodziny otrzymali po zmarłym odszkodowanie „wskutek choroby zawodowej". Warunkiem jest, aby dana choroba była przyczyną istotną. Dzieje się tak, gdy zgon nie nastąpiłby bez powikłań wywołanych tą chorobą, a pozostałe schorzenia występujące samodzielnie nie wystarczyłyby do spowodowania śmierci.

Takie wnioski płyną z wyroku Sądu Najwyższego z 11 stycznia 2018 r. (II UK 652/16).

W 1991 r. Państwowy Terenowy Inspektorat Sanitarny stwierdził u męża wnioskodawczyni chorobę zawodową – pylicę płuc. Mąż zmarł nagle 11 marca 2014 r. Zarówno lekarz orzecznik, jak i komisja lekarska organu rentowego, nie ustalili związku tej śmierci z chorobą zawodową. 5 czerwca 2014 r. ZUS wydał decyzję odmawiającą prawa do wypłaty jednorazowego odszkodowania.

Wnioskodawczyni odwołała się od tej decyzji, jednak sąd rejonowy je oddalił. W toku postępowania biegli stwierdzili nagłą śmierć oraz liczne schorzenia, m.in. obrzęk płuc, nadciśnienie tętnicze, miażdżycę, przewlekłe zapalenie oskrzeli, przebytą gruźlicę płuc oraz wieloletni nikotynizm. Orzekli, że choroba zawodowa, jaką jest pylica płuc, nie była przyczyną ani współprzyczyną zgonu. W konsekwencji sąd pierwszej instancji uznał odwołanie za bezzasadne.

Sąd okręgowy, rozpatrujący apelację powódki, uzupełnił materiał dowodowy o dodatkową opinię biegłej z zakresu pulmonologii oraz zeznania anatomopatologa przeprowadzającego sekcję zwłok. Zdaniem biegłej, nie istniał związek przyczynowy...